بنام خدا
به گزارش مهر و به گفتهی آرش نورآقایی، آبانبار این شهر در سیاههی آثار ملی ثبتشده و شهر زیرزمینی نیز به گفتهی مسوولان سازمان میراث فرهنگی گنجایش ثبت در سیاههی میراث جهانی را دارد اما با وجود چنین دستاندازیهایی چگونه میتوان به ثبت جهانی این شهر زیرزمینی امیدوار بود؟
او گفت:«این آبانبار یک اثر ملی و تاریخی است بنابراین حتا اگر با شهر زیرزمینی پیوندی هم نداشته باشد؛ کسی نمیتواند به حریم آن خدشهای وارد کند.»
به گفتهی وی سازمان میراث فرهنگی و یا شهرداری کاشان به جز تجاوز به عرصه و حریم آبانبار؛ دیواره یکی از بادگیرهای آن را سوراخ کرده و برای آن در گذاشتهاند.
گویا این در را برای ورود و خروج مصالح ساختمانی کار گذاشتهاند. بر همین پایه، نورآقایی گفت: «روشن نیست این مصالح از کجا و برای انجام چه کاری درون شهر زیرزمینی جابه جا میشود.»
نورآقایی گفت: «گودبرداری روی سقف شهر زیرزمینی برای ایجاد فضای سبز یا دستانداز دو موضوعی نامشخص بود که در میان اهالی محل شایع شده بود. اما اگر این گودبرداری برای ایجاد فضای سبز باشد مشخص نیست که چرا تا این اندازه گودبرداری شده است. اصلا چگونه است که شهرداری تهران کف جوی آب را ایزوگام میکنند تا آب به سقف مترو نشت نکند و این ایزوگام به بهای خشکیدن درختهای چنار تمام میشود. اما در محوطهی شهرزیرزمینی میخواهند کف خیابانی را که سقف شهر زیرزمینی نوشآباد به شمار میآید، چمن بکارند درحالی که چمن آب میخواهد و آب نفوذ میکند. آیا هیچکس در این اندیشه نیست که ممکن است سقف شهر فرو بریزد؟»
او گفت: «از سوی دیگر شنیدم قرار است در این گستره، دستانداز ایجاد شود تا خودروهای سنگین در این گستره و کنار آبانبار نتوانند پارک کنند اما مگر برای ایجاد دستانداز باید زمین را کند؟ مگر نمیشود میلهای روی زمین گذاشت و دستانداز ایجاد کرد؟»
به گمان میآید این شهر در زمان یورش مغول بسیار كاربری داشته و حتا تا اواخر قاجار هم از آن، سود میجستهاند.