به نام خدا

سورنا لطفی‌نیا :

سالهاست گستره و تپه‌های تاریخی شهرستان دارابگرد میزبان موتورسواران شده‌اند. برخی از اهالی دارابگرد دراین تپه‌ها چنان به ‌رقابت می‌پردازند و گرد و خاک به‌پا می‌کنند که داراب‌گرد و تپه‌های بی‌نوای تاریخی گویی کم از پیست‌های بین‌المللی موتورسواری ندارد.
 به‌گزارش CHN؛ دارابگرد پر از شاخصه‌های فرهنگی و تاریخی است. شهری ساسانی که برپایه‌ی یافته‌ها و تاریخ‌نگاری‌های باستان‌شناسان، به روزگار هخامنشی هم می‌رسد. با این همه، اهالی دارابگرد گویی هیچگونه آگاهی نسبت به زوایای زندگی فرهنگی و  میراث منطقه‌ای که در آن زندگی‌ می‌کنند ندارند، چراکه مهمترین بخش از گستره‌ و تپه‌های باستانی را  پیست موتورسواری کرده‌اند.
 این شهر، نخستین شهر دایره‌ای شکل درسرزمین ایران بوده است. آنگونه که باستان‌شناسان می‌گویند الگوی معماری این شهر در ساخت‌وساز  شهرهای دایره شکل دیگر چون تیسفون، شهرگور فیروزآبادو... تاثیر داشته است.

 

در نوشته‌های تاریخی از دارابگرد به نام سومین شهر بزرگ پارس ياد شده است و یکی از بزرگ‌ترین ضراب‌خانه‌های(ضرب سکه) شهر پارس در آن‌جا بوده است.

در زمین‌های پيرامون این تپه‌ی باستانی و در درون شهر دارابگرد، خرده سفال و کوزه‌های شکسته فراوانی بر روی زمین و زیر پای گردشگران رها شده و  خاكبرداري‌های غیر مجاز در گوشه و کنار این شهر كاری آسان و همگانی شده است.

 يكی از كوشندگان در زمينه‌ی برجای مانده‌های تاريخی به نام «سياوش آریا» از حریم درجه یک شهر تاریخی دارابگرد و گورستانی که جاي خاكسپاري مردگان روستا است نام مي‌برد، در حالی که تابلوی میراث‌فرهنگی درست در چند متری گورستان جای گرفته و ارزش و پیشینه شهر را بازگو می‌کند.

هرچند گردشگران بسياری از كشورهای ديگر از اين شهر ديدن كرده‌اند و با اینکه آوازه‌ی جهانی دارد، اما تاکنون هيچ‌گونه نگهداری درخوری از آن نشده‌است.
شهر کهن دارابگرد یا دارابجرد، از ديرينه‌ترين شهرهایی است که با معماری دایره‌ای ساخته شده و در ٧کیلومتری شهر داراب، جای دارد.

به نام خدا

بنام خدا

 خبرنگار امرداد - آفتاب یزدانی :

 نهم تیرماه، شماری از دوستداران میراث فرهنگی و طبیعی با گردهمایی کنار چشمه‌ی رکن‌آباد، هم تیرگان راجشن گرفتند و هم به پاکسازی این گستره‌ی تاریخی و طبیعی پرداختند.
  به گفته‌ی سیاوش آریا از دوستداران یادمان‌های تاریخی و طبیعی،  هم‌زمان با برگزاری جشن تیرگان و آب‌پاشان در کنار چشمه‌ی رکنی(رکن آباد)، این گردشگاه ملی از زباله، پاکسازی شد.
  چندی پیش، در گزارشی از سیاوش آریا، وضعیت ناخوشایند این گردشگاه، تصویر شد.‌ چشمه‌ای که خروشش، زیبایی و زلالی‌اش، الهام‌بخش نویسندگان و چکامه‌سرایان کشورمان از سده‌ها پیش بوده، چندگاهی بود که زباله‌دانی گردشگران شده بود و دیگر جایی در نوشته‌ها و سروده‌ها نداشت. اما اکنون با این همیاری مردمی، جانی دوباره گرفت.
  سیاوش آریا دراین‌باره گفت: «پس از بازتاب خبر زباله‌دان شده این چشمه، شماری از دوستداران زمین و طبیعت  با تماس‌های پی در پی و با ابراز نگرانی از وضعیت پیش آمده، خواستار پاکسازی این گستره شدند.»
به گفته‌ی وی چشمه‌ی رکن‌آباد، بخشی از خاطرات خوب همه‌ی شیرازی‌هاست، از همین روی خبر زباله‌دان شدنش، دل خیلی‌ها را به درد آورد.
  سیاوش آریا گفت: «با برنامه‌ریزی‌های انجام شده، ‌دیروز، ٩ تیرماه، تا اندازه‌ی بسیاری این گستره پاکسازی شد.»
آریا در دنباله‌ی سخنانش گفت: «هرچند این کار با چند تن آغاز شد اما در دنباله خیلی‌ها برای گردآوری زباله به ما پیوستند. هنگامی که به گردآوری زباله‌ها پرداختیم، آن‌هایی که برای گردش و لختی آسایش به دور از دود و ترافیک شهری به کرانه‌های این چشمه آمده بودند در گردآوری زباله‌ها همراهی‌مان کردند.»
  آریا از زبان یکی از کارگران این گردشگاه که ١٢ سال است در آنجا کار می‌کند و البته خواست که نامش گفته نشود، گفت: «بارها از مسوولین شهرداری خواسته شده که برای پاکیزگی چشمه‌ی رکن‌آباد کاری بکنند، دست‌کم با گذاشتن چندین زباله‌دان، از آلودگی بیش از اندازه‌ی این گردشگاه بکاهند اما مسوولین شهرداری در پاسخ به پیگیری‌ها گفته‌اند که؛ این وظیفه‌ی میراث فرهنگی است.»
  به گفته‌ی این کارگر، این موضوع هرچند با مسوولین میراث هم در میان گذاشته شده اما تاکنون کاری نشده است.
سیاوش آریا گفت:‌ «این گردشگاه ملی و کهن که هزینه‌ی بسیاری هم برای بازسازی آن شده، حتا یک سطل زباله هم ندارد!.»
آریا با اشاره به این که خود نیز پیگیری‌هایی در این باره داشته و با شهرداری شیراز و اکبرآباد تماس داشته و هنوز به نتیجه‌ای نرسیده گفت: «پرسش این است که آیا مسوولین شهرداری و یا میراث فرهنگی نبایست احساس مسوولیت کرده ودست کم چند سطل زباله در این جایگاه بگذارند؟ این پاکسازی اگر زباله‌دانی نباشد، چند روز دوام خواهد داشت.»
  چشمه‌ی رکن‌آباد در 12 کیلومتری شمال شیراز است و توسط رکن‌الدوله دیلمی در سال 338 مهی(ه.ق) ساخته شده است. این چشمه پس از گذر از دامنه‌ی کوه‌ها و تپه‌ها به سمت هفت‌تنان، حافظیه و باغ‌های پیرامون سرازیر می‌شده است. 

   
زباله‌ها در كنار گردشگاه ركن‌آباد- پيش از پاكسازی

آب‌پاشان به شادباش تيرگان

پاكسازی

پاكسازی چشمه ركن‌آباد


چشمه‌ی ركن‌آباد

گستره پس از پاكسازی
فرتورها از سياوش آريا است.

بنام خدا

سنگ‌نگاره‌‌های تنگه‌‌چوگان تا ناپيدايی راهی ندارند

● «شاپور يكم» هنوز هم بی حصار و بی نگهبان است

خبرنگار امرداد - میترا دهموبد :

تا محو و ناپيدا شدن نقش‌برجسته‌ی سنگی شاپور يكم در تنگه‌چوگان چيزی نمانده است. اين سنگ‌نگاره كه چندی پيش با پُتک به جانش افتاده بودند،‌همچنان بی حفاظ و بی نگهبان است.  سياوش آريا از دوستداران ميراث فرهنگی استان فارس، پس از بازديدی كه از سنگ‌نگاره‌های تنگه‌چوگان داشته، در گفت‌و‌گو با خبرنگار امرداد،‌ گفت: «شوربختانه يادمان‌های نیاکانی ‌تنگه‌چوگان، حال و روز اندوهباری دارند و اگر مسوولین میراث فرهنگی در پاسداشت آن‌ها هرچه زودتر چاره‌ای نیندیشند، به‌زودی نابودی کامل‌شان را به چشم خواهيم ديد.»  این سنگ‌نگاره در سمت راست تنگه‌چوگان و در کنار راه غار شاهپور است. هرچند كه چندي پيش، آسيب‌هاي وارد شده به اين سنگ‌نگاره، خبرساز شده بود، اما به گفته‌ی سياوش آريا، اگر اين روزها به آن سری بزنيد، خواهيد ديد كه همچنان بدون نگهبان و بی حصار است.  سال گذشته، به ضربه‌ي پُتک،  بخشي از اين سنگ‌نگاره، ‌ويران شد. البته بخش فروريخته، تا اندازه‌اي بهسازی(:مرمت) شد، اما اين يادمان هزار و اندی ساله همچنان بی نگهبان و بي‌حفاظ، رها شده است و احتمال رخدادي همچون آن‌چه سال گذشته روی داد،‌ دوستداران ميراث فرهنگي را برآشفته است.   در این سنگ‌نگاره، شاهپور یکم ساسانی، سوار بر اسب در حال گرفتن حلقه‌ی شهریاری از دست موبد موبدان است.

بنام خدا

بنام خدا

كنده‌كاری های تازه بر روی «پاسارگاد»، نگهبانان كجايند؟!

خبرنگار امرداد - آفتاب یزدانی :

اين روزها اگر به پاسارگاد، آرامگاه كوروش بزرگ سری بزنيد، بر ديواره‌ی سنگی آن، نوشته‌هايی خواهيد ديد كه با رنگ و ماژيک و... نوشته نشده، بلكه نگارنده‌اش، زمان بسيار گذاشته و بر يک اثر ملی و جهانی، كنده‌كاری كرده است. اين كنده‌كاری تا دو ماه پيش بر روی ديواره‌ی پاسارگاد نبود و اكنون هست. البته گفتنی اين كه پاسارگاد نگهبانی دارد، ديوار و حصار هم دارد.    پاسارگاد كنده‌كاری ها كنده‌كاري‌ها عكس‌ها از سياوش آريا است

فرمان دادم بدن مرا مومیایی نکنند و در تابوت نگذارند به خاک بسپارند تا اجزاد بدنم جزو خاک ایران شود.....بیایید به حرمت این مرد بزرگ که 2564 سال پیش به انسان بودن افراد احترام می گذاشت ما هم احترام بگذاریم....به حرمت پدر ایران زمین سخنان زیبایش را نشر دهیم ....کسی که این نوشته ها را کنده کاری کرده چقدر وقت داشته تا این کار را انجام دهد؟تا کی می خواهید اینگونه رفتار کنید؟یک سوال می پرسم....چه اموزشی برای پاسداری از تاریخ و اثار گذشتگان داریم که توقع داریم مردم انرا به کار ببرند؟ در کدام کتاب درسی درباره چگونگی پاسداری از یادگارهای تاریخی سخن گفته شده است؟همین کشورهای تازه به دوران رسیده شاخاب همیشه فارس درهای چوبی قدیمی را از روستا های ما جمع مکنند تا برای خودشان فرهنگ بسازند. ......به مردم باید اگاهی داد ...وقتی از میراث فرهنگی حرف می زنیم...داریم از میراث یک کشور سخن به میان می اوریم...چرا فراموش کرده ایم؟بدانید و بگویید که کوروش بزرگ بخش جدایی ناپذیر تاریخ این مرز و بوم است...بی احترامی به کوچکترین ذره خاک ایران را نباید نادیده گرفت ...کسی که این نوشته ها را حک کرده اگر روی سنگ قبر پدرش این کار را می کردند از طریق قانونی پیگیری نمی کرد؟ روی ساختمان نوساز می نویسند نصب هر گونه اگهی پیگرد قانونی دارد... اینجا چه نوشته اند ؟ در روز جهانی این بزرگ مرد تاریخ کسی که حتی در قران کریم از او به ذوالقرنین یاد شده باید اینگونه قلبمان بشکند وجریحه دار شود....چه باید کرد؟چه باید کرد؟