بنام خدا
لاله تالابی، امسال گل نداد |
|
|
|
خبرنگار امرداد - آفتاب یزدانی : |
لاله تالابی، بیهمتاترین گیاهی که از سراسر ایران تنها در تالاب انزلی میروید، امسال گل نداد. کارشناسان محیطزیست افزایش آلودگی تالاب، رفت و آمد بسیار قایقها و کاهش چشمگیر میزان بارش باران در منطقه را از اصلیترین شوندهای (:دلایل) به گل ننشستن این گیاه میدانند.
به گزارش میراث خبر با اینكه خورداد ماه از اصلیترین فصلهای به گل نشستن لالهی تالابی است، امسال این گیاه گل نداده است و غنچههای لالهی تالابی در تالاب انزلی پیش از شکفته شدن و کامل شدن، پژمرده و پلاسیده شده و ریخته است.
این گیاه که هر ساله گردشگران بسیاری را به دل تالاب انزلی میکشاند، در فصلی كه میباید گلهایش چشمنوازی میكرد، بیگل است. لالهی تالابی از اردیبهشت تا امردادماه به گل مینشیند. رویشگاه این گیاه یکی از جاهای محبوب قو است، چرا که دانهی لاله مردابی از خوراكهای این پرنده است.
این گونهی گیاهی در دیگر جاهای ایران رویش ندارد و انتشار اندكی نیز در سطح جهانی دارد. از همین روی رویشگاه آن در تالاب انزلی ارزش بینالمللی دارد.
یکی از محیطبانان تالاب انزلی چرایی این رویداد را کاهش بارش باران و نیاز این گیاه به آب شیرین اعلام کرد. اما به گفتهی کارشناسان این مساله تنها شوند(:دلیل) نیست چرا که در سالهای پیش از این، بسیاری از اهالی گلهای این گیاه را کنده و در گلفروشیهای شهر انزلی میفروختند از همین روی آسیبهای بسیاری به این گیاه رسیده است.
افزونبر آن، برخی محلیها بذرهای این گیاه را که در گویش گیلکی به آن سله باقلا (باقلای آبگیر) نامیده میشود چیده و به عنوان پستهی دریایی میفروختند از همین روی رویش دوبارهی این گیاه و افزایش رویشگاههای آن دچار مشكل شده است.
آنگونه که محیطبانان تالاب انزلی میگویند روند کاهش گلدهی و ویرانی رویشگاههای لاله تالابی در تالاب انزلی از سال 88 آغاز شده و امسال در هیچ جایی از تالاب، این گیاه به گل ننشسته است. در این میان رفت و آمد بالای قایقها، کندن بذر و گل، آلودگی آب تالاب به مواد شیمیایی و نفتی و شرایط آب و هوایی از اصلیترین تهدیدها برای این گونهی گیاهی بیهمتا هستند.
|
بنام خدا
●
|
واگذاری ٢٠٠ هکتار از پارک ملی «بمو» به پالایشگاه شیراز و مسکن مهر
|
|
چوب حراج سازمان حفاظت محیط زیست بر تن «بمو»
|
سلیمان لطفینیا :
فرنشین(:رییس) سازمان حفاظت محیطزیست، محمدجواد محمدیزاده، در سفر خود به استان فارس، که مهرماه انجام شد، با واگذاری ٢١٥ هکتار از زمینهای پارک ملی بمو برای طرحهای عمرانی موافقت کرد؛ ١١٥ هکتار برای طرح گسترش پالایشگاه شیراز و ١٠٠ هکتار دیگر هم برای شهرک صنعتی و مسکن مهر لپویی.
بنام خدا
|
●
|
احتمال حذف تالاب چغاخور از سیاههی جهانی
|
|
|
|
سلیمان لطفینیا :
|
آنچه در حال رخ دادن در تالاب «چغاخور» است از امکان حذف زودهنگام پسوند «بین المللی» از این تالاب ارزشمند و حتا برداشتن نام چغاخور از سیاههی تالابهای ایران خبر میدهد.
به گزارش مهر، «هومان خاکپور»، كارشناس محیطزیست؛ در بارهی پروژهی تونل جابهجایی آب سبزکوه، که میتواند تالاب بینالمللی چغاخور را به نابودی بكشاند، گفت: «بر پایهی مطالعات اجرایی طرح، باید برای تامین آب خوردن، صنعت و کشاورزی شهرستان "بروجن"، سالانه نزدیک به 67 میلیارد مترمکعب آب حوضهی سبزکوه، از راه تونل جابهجایی آب ۱۰ کیلومتری، به تالاب چغاخور سرازیر شود.»
وی افزود: «البته پیش زمینهی جابهجایی این حجم آب همان افزایش بلندای سد ساخته شده در محل آبریز تالاب چغاخور از ۶ متر به ۱۱ متر است که هم اکنون به شوند(:علت) دشواریهای اجتماعی و نبود توافق مالکان زمینهای پیرامون تالاب با وزارت نیرو، این پروژهی افزایش بلندای سد متوقف شده است.»
به گفتهی خاکپور، هرچند پس از توافق نكردن مالکان زمینهای پیرامون تالاب با وزارت نیرو بر سر قیمت زمینهایی که در اثر اجرای طرح افزایش بلندای سد به زیر آب خواهند رفت، گزینه جابهجایی آب از راه کانال به بیرون از چغاخور گفته شد واندكی خیال دوستداران زیستبوم و حتا سازمان حفاظت محیطزیست را از مرگ و نابودی تالاب بینالمللی چغاخور آرام کرد، اما شواهد گویای كاری همانند برای چغاخور است.
به گمان وی، حقیقت ماجرا این است که به رغم اعلام گزینه جایگزین برای جابهجایی آب از کنارههای تالاب، اما هیچگونه دگرگونیای در نقشه اجرایی ساخت تونل انجام نگرفته است و خروجی تونل حکایت از آن دارد که گزینهای مگر سرازیر شدن آب تونل به درون تالاب وجود ندارد و با پایان یافتن ساخت تونل، سازمان حفاظت محیطزیست با كار انجام شده روبهرو شده و چارهای مگر دگرگون کردن چغاخور به دریاچهی ذخیره و جابهجایی آب و پذیرش مرگ و نابودی این تالاب بین المللی نخواهد داشت.
خاکپور افزود: «این رخداد کارشناسی نشده و طبیعت ستیزانه، برخی شاخصهای روشن تالابها، مانند میزان استاندارد بلندای آب را از بین برده، نرخ رسوب گذاری در تالاب را به سختی افزایش داده و همچنین، با ریزش آب رودخانهها به چغاخور شوند بر هم خوردن اکوسیستم تالاب شده و روند بحرانی شدن شرایط آن را شتابی نگران کننده و برگشت ناپذیرمی دهد.
به گفته وی، در جاهای حساس و آسیبپذیر كنارهی تالاب که در درون خود، بسیاری از گونههای گیاهی و جانوری را پرورش می دهند و بهترین جاهای حضور حیات وحش و به ویژه پرندگان هستند و از اهمیت زیست محیطی بسیاری برخوردارند، ریختن صدها تن خاک حاصل از كارهای خاکبرداری ساخت تونل جابهجایی آب در مرغزارهای كنارهی تالاب، که در گذشته برای سودی زودگذر و اندك تغییر کاربری یافته و زمین های کشاورزی شدهاند، نیز پرسش برانگیز است که بدون کمترین مقاومتی از سوی نهادهای متولی بدست پیمانکار پروژه، در كنارههای چغاخور، البته با توافق و گنجاندن سود مدعیان مالکیت آن زمینها انجام می گیرد.
خاکپور افزودند: «شاید برخوردار نبودن سازمان حفاظت محیطزیست از ابزارهای قانونی و نیروی رویارویی با دیگر دستگاههای ثروتمند دولتی، شوند بروز این ناهنجاریهای شگفتآور باشد، که همواره مجریان پروژههای بزرگ عمرانی از این سازمان کم سرمایه جلوتر هستند .
|