بنام خدا
سرونوش؛ تنها ذخیرهگاه جنگلی جهان در گلستان |
سورنا لطفینیا :
سرونوش یک گونهی درختی كمیاب و آسیبپذیر است كه تنها زیستگاه آن در جهان، جنگلهای گلستان است.
به گزارش مهر؛ سرونوش، درختی بومی آسیا، همیشه سبز، دارای پوستی به رنگ قهوهای نزدیک به قرمز است که ذخیرهگاه جنگلی آن در گلستان است.
این گونه نادر و كمیاب از دید بخشبندی گیاهی جزو گونههای آسیب پذیر است که شوربختانه در ١٠ سال گذشته ٢٠ درصد کاهش جمعیت داشته است.
برابر ماده ٤٢ و ٤٨ قانون، بریدن این گونه ارزشمند جرم بوده و متخلفان تحت پیگرد قانونی قرار خواهند گرفت.
«حمید سلامتی»، مدیرکل منابع طبیعی گلستان گفت: «دستاندازیهای بیرویه مانند بریدن گستردهی درختان، چرای بیش از اندازهی دام، ذغالگیری و.. روند تندی به خودگرفته بود و امروزه با قرق منطقه و اعمال روشهای علمی و مدیریتی تحت محافظت اداره منابع طبیعی شهرستان علیآباد کتول این روند کاهش یافته است.
وی افزود: « ١٩٦ هکتار از ذخیرهگاه، زیر پوشش گونهی نگهداری شدهی سرونوش است و بلندمازو، داغداغان، لور، آزاد، کرکو، ممرز، پلت، انجیلی، اوری، خرمندی و انجیر نیز در این منطقه بهگونهی پراکنده یافت می شود.»
به گفته وی، سرونوش درختی بومی آسیا، همیشه سبز، پوست به رنگ قهوهای متمایل به قرمز، دارای برگهایی به درازای یك و نیم، تا دو میلیمتر، نورپسند، كم و بیش پایدار به سرما و خشکی با زادآوری بذری است و زیستگاه آن در جنوب شهر فاضل آباد است.
وی یادآورشد: «پیش بینی می شود با مدیریت درست در كار نگهداری از ذخیرهگاهها و برنامههای احیایی و انجام كارهای نگهداری مانند كارهای بیولوژیکی برای جلوگیری از نابودی این گونه ارزشمند، روند خوبی را در راه گسترش این گونه داشته باشیم.»
«علی ناصری» معاون فنی اداره کل منابع طبیعی استان گلستان با اشاره به دیرینه بودن ذخیرهگاه سرونوش گفت: «در سال ١٣٢٠ نزدیك به ٢٠ هکتار از این زمینها در آتشسوزی از میان رفت، اما پس از ٧٠ سال طبیعت بدون دخالت انسان خود را بازسازی کرده است.»
وی افزود: «در استان ٤ گونه سوزنی برگ وجود دارد که با توجه به شرایط اقلیمی از آنها در جنگلکاری استفاده می شود.»
ناصری گفت: «گسترهی ذخیرهاه سرونوش ١٩٥ هکتار است که با توجه به اهمیت موضوع مدیریت حفاظت،حصار کشی انجام شده است.»
بنام خدا
خانهسازی با خشتهای آتشکده ساسانی!
سورنا لطفینیا :
زیربنای یکی از ارزشمندترین آتشکدههای روزگار ساسانی فرو میریزد و خشتهایش جایگزین مصالح خانههایی میشود که روی تپهی باستانی «کرکو» ساخته شدهاند.آتشکدهی کرکو در استان سیستان و بلوچستان یکی از بناهایی است که در سیاههی(:فهرست) یادمانهای ملی کشور جا گرفته است؟ ولی به شوند(:دلیل) نبود رسیدگی، هر روز وضعیت بدتری پیدا میکند.
به گزارش میراث خبر؛ فقر، فرهنگ را میبلعد. در سیستان و بلوچستان گسترهای است که بیخانمانها با خشتهای ساسانی و روی تپهای باستانی، برای خود خانه میسازند. هر روز خشتهای ساسانی آتشکده کرکو برای ساخت خانههای روستایی از بیخ و بن کنده میشود تا سرپناهی باشد برای مردمی که فقر نمیگذارد بوی دیرینگی و تاریخ سیستان و بلوچستان را حس کنند. بهگفتهی بومیان روستای کرکو، این مردم بیخانمان مصالحی برای ساخت خانه ندارند و از خشتهای آتشکده کرکو سود میبرند.
بهگفتهی «صادق روستایی»، یکی از دوستداران میراثفرهنگی سیستان و بلوچستان مردم بومی آتشکده کرکو را به خوبی میشناسند. این آتشکده روی تپهای باستانی ساخته شده و گستردگی بسیاری دارد اما امروزه مردم بیسرپناه كه میخواهند خانه بسازند بر آن بیمهری روا داشته و گویا جای دیگری مگر تپهی باستانی کرکو برای ساخت خانه پیدا نکردهاند.
در شاهنامه از کرکوی سه بار نام برده شده و نام پهلوانی از خاندان سام است. از نگاه پژوهشگری به نام «پرسی سایکس»، این سازه، پایتخت و نیایشگاه کیانیان بوده است.